Zabawy integracyjne są nieodłącznym elementem pierwszych tygodni września. Są niezbędne dla wzajemnego poznania się dzieci i nauczyciela, stworzenia pozytywnej atmosfery i przełamania pierwszych lodów w grupie. Zabawy integracyjne w czasie epidemii będą różniły się nieco od tych, które wykorzystywane były w poprzednich latach. Z pewnością będzie mniej zabaw ruchowych i takich, w których trudno o zachowanie dystansu między dziećmi.
Zabawy, które wybrałam są dosyć znane. Ich realizacja nie powinna naruszać zasad bezpieczeństwa. Warto wykorzystać możliwość przebywania na terenie placówki, poza budynkiem, w ogrodzie lub na boisku. Oto kilka propozycji zabaw, które sprzyjają integracji w pierwszych tygodniach września dla uczniów klas młodszych szkoły podstawowej i starszych przedszkolaków.
Cel: poznanie imion
Imię i ruch
Stajemy w dużym okręgu zachowując odstęp, najlepiej na zewnątrz budynku. Zadaniem każdej z osób jest wypowiedzenie swojego imienia i dołączenie do niego ruchu, wymyślonego przez siebie. Zadaniem pozostałych jest powtórzenie imienia i ruchu osoby, która się prezentowała. Wykonywane gesty mogą mieć też z góry ustaloną tematykę np.: gest najbardziej charakterystyczny dla nas, czynność najczęściej wykonywana w wakacje, czynność obrazująca co najbardziej lubimy.
Mam na imię i lubię
Grupa staje w kręgu, zachowując odstęp. Zadaniem każdej z osób jest podanie swojego imienia i rzeczy którą lubi, zaczynającej się na pierwszą literę swojego imienia: „Mam na imię Asia i lubię ananasa”.
Wymień wszystkich
Uczestnicy siedzą w kręgu. Pierwsza osoba mówi: nazywam się… Następna mówi: nazywam się…, a to jest… i wskazuje swojego poprzednika. Kolejna osoba przedstawia się a następnie wymienia imiona wszystkich swoich poprzedników i tak do końca.
Kurtyna
Klasę dzielimy na dwie grupy, które zajmują miejsce po obu stronach kurtyny. Dwie osoby trzymają uniesiony koc tak, aby przeciwne drużyny nie widziały się. Po opuszczeniu kurtyny należy jak najszybciej podać imię przeciwnika. Osoba, która pierwsza wypowie imię – wygrywa i włącza pokonanego do swojej drużyny. Wygrywa ta grupa, która zgromadzi po swojej stronie więcej osób.
Cel: poznać lepiej kolegów i koleżanki
O kogo chodzi?
Nauczyciel, a potem chętne dziecko opisuje wybraną przez siebie osobę, nie używając jej imienia. Zaczyna od słów: Ta osoba… . Można opisywać wygląd, cechy dziecka, o których się wie, zainteresowania. Zadaniem pozostałych jest odgadnięcie o kogo chodzi.
Wizytówka
Każdy z uczniów dostaje kartkę, na której pisze swoje imię. Jeśli nie potrafi, pomaga mu w tym nauczyciel. Zadaniem dziecka jest ozdobić kartkę z imieniem w dowolny sposób, tak, aby przedstawiała jego zainteresowania, ulubione kolory, zabawy. Potem każdy przedstawia się i opowiada o sobie, prezentując swoją wizytówkę.
Przedstaw sąsiada
Uczniowie dobierają się parami. Dzieci z każdej pary rozmawiają o sobie, przedstawiając się, opowiadając o zainteresowaniach, rodzinie itd. Po kilku minutach każdy przedstawia osobę, z którą rozmawiał.
Kto tak jak ja…
Wszyscy siedzą w kręgu. Jedna z osób stoi w środku kręgu. Osoba ta mówi jakąś właściwość (np. cechę, element ubrania, itp.), który ją charakteryzuje. Wszyscy, którzy też mają tę cechę, zamieniają się miejscami, np. „kto tak jak ja ma blond włosy”. Wtedy osoba, która nie znalazła miejsca, zostaje na środku i mówi: „kto tak jak ja…”.
Cel: zaktywizować grupę
Wolne miejsce
Dzieci siedzą w kręgu, w odstępach. Jedno miejsce obok nauczyciela jest wolne. Zabawa rozpoczyna się słowami: „Miejsce po mojej prawej stronie jest puste. Zapraszam Anię jako zajączka”. Zaproszone dziecko przechodzi na wolne miejsce naśladując wymienione zwierzę. Zabawę kontynuuje osoba, która teraz ma puste miejsce po prawej stronie. Dzieci wymieniają różne zwierzęta, tak by zabawa była ciekawa.
Kalambury
Należy przygotować obrazki, przedstawiające zwierzęta, postacie z bajek lub jeszcze inne hasła. Zadaniem dzieci jest za pomocą pantomimy lub rysując na tablicy, przedstawić pozostałym hasło znajdujące się na obrazku. Podczas pokazywania lub rysowania nie wolno używać słów.
Skojarzenia
Uczestnicy zabawy tworzą koło. Jedna osoba mówi jakieś słowo np. „kwiat”. Następna osoba mówi wyraz, który jej się kojarzy z tym wyrazem np. „płatek”, kolejna osoba słowo, które kojarzy jej się z ostatnio usłyszanym, np. „śnieg”, itd. Zabawa ożywia i pobudza uwagę.
Zgadnij kim jestem
Każdy uczestnik dostaje kartkę z postacią, którą będzie – postać z bajki/zwierzę/zabawka. Nikt nie może zobaczyć jaką osobą jest. Każdy przykleja sobie karteczkę na czole i zadając pytania reszcie uczestników i musi odgadnąć kim jest. Pytania muszą być tak skonstruowane, aby odpowiedzi mogły być tylko „tak” lub „nie”. Np. „Czy jestem kobietą” – „Tak”.
Cel: współpracować ze sobą
Wspólne przejście labiryntu
Zadaniem każdej pary (lub lepiej czwórki dzieci) jest narysowanie na dużej kartce A3 labiryntu. Każda z par otrzymuje marker przewiązany sznurkiem z dwoma końcami (lub czterema-tyle ile jest dzieci). Uczniowie trzymając za końce sznurka, kierują pisakiem po labiryncie rysując nim linię. Starają się nie wychodzić poza labirynt. Zabawa rozwija współpracę w małej grupie dzieci.
Chodzenie po drodze z taśmy malarskiej
Nauczyciel przykleja taśmę malarską do podłogi, tak, by tworzyła ona krętą drogę. Umawia się z dziećmi, że pozostała przestrzeń to woda, do której nie można wpaść. Dzieci dobierają się w pary. Jedno z dzieci, z zasłoniętymi oczami, staje na początku drogi, utworzonej z taśmy. Zadaniem drugiego kolegi jest udzielanie podpowiedzi słownych tak, by uczeń był w stanie przejść drogę z zasłoniętymi oczami, nie wpadając do wody.
Miłej zabawy 🙂
Jeśli chodzi o ważne wydarzenie, jakim jest rozpoczęcie roku szkolnego, na blogu znajdziesz m.in. poradniki na temat adaptacji w przedszkolu – zarówno dla nauczycieli, jak i rodziców.
Polecam również wpis poświęcony zasadom bezpieczeństwa dla uczniów i przedszkolaków w zw. z COVID-19.
Do pobrania i wydrukowania znajdziesz też powitalny napis dla uczniów i przedszkolaków.